این روزها چقدر دلم بچگی میخواد با همه سادگی دلم میخواد بازم ناراحت
که میشم اشکم سرازیر بشه و ناراحتی ها رو از دلم بشوره . میگن از زندگی باید درس
گرفت چیو آخه؟ تنهایی؟ اینکه هیچکی درکت نمیکنه؟ همه بدون اینکه درکت کنن فقط و
فقط قضاوتت میکنن؟ یکی از روزهای کوفتی این زندگی فهمیدم نباید با صدای بلند گریه
کرد همه فکر میکنن از رو تظاهر و خودنماییه حتی عزیزات حالا اونقدر آروم و بی صدا
گریه میکنم که حتی خودمم نمیفهمم دست هامو مشت میکنم ناخونامو تو مشتم فرو میکنم
پلک هامو گشاد و میگم باید قوی تر از این حرفا باشی همه فریاد هامو خفه میکنم این
روزا پر از فریادم .....پر از بغض یکی هست که میخوام ازش بپرسم`بهشت تو کجای این
همه جهنمه؟` این روزا خستم ...خسته از خستگیام..آهای مردم دنیا گله دارم گله دارم
این شعر عالیه بر حال الان من

گریزانم از این مردم که با من

به ظاهر همدم و یکرنگ هستن ولی

در باطن از فرط حقارت به دامانم دو صد پیرایه بستن